Naczynia liturgiczne
Kielich i Patena
Przed oddaniem kielicha do użytku liturgicznego zostaje on poświęcony: po modlitwie wiernych celebrans stawia go na ołtarzu i wypowiada modlitwę błogosławieństwa, po czym dopiero następuje przygotowanie darów. Kielich wraz z pateną należą do najgodniejszych naczyń liturgicznych, w nich bowiem spoczywają postacie eucharystyczne.
Warto zaznaczyć, iż przez pierwsze tysiąclecie chrześcijaństwa Komunii Świętej udzielano wszystkim pod obiema postaciami, dlatego naczynia te wtedy były znacznie większe niż dzisiaj. Kielich zaopatrzony był w dwa uchwyty dla podtrzymywania go, zwykle przez diakona. Zanikanie Komunii Świętej pod obiema postaciami powodowało zmniejszanie się kielicha i pateny, do dzisiejszych rozmiarów.
Kielich i patena to naczynia, które przypominają Wieczernik, gdzie "Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał go i dał uczniom, mówiąc: Bierzcie i jedzcie, to jest moje ciało. Następnie wziął kielich, dzięki czynił, i dał im, mówiąc: Pijcie z niego wszyscy; bo to jest moja krew, Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów" (Mt 26,26-28; Mk 14,22-25; Łk 22,15-20;1 Kor 11,23-25).
Wynosząc kielich ze stolika na ołtarz chwytamy go lewą ręką, natomiast prawą przytrzymujemy lekko z góry palkę, aby nie spadła. Welon zdejmujemy z kielicha przy stoliku. Kielich wynosimy na ołtarz dopiero po zakończeniu modlitwy wiernych.
Ampułki
Wino i wodę podajemy w następujący sposób: prawą ręką bierzemy ampułkę z winem (otwartą!), lewą ręką ampułkę z wodą i łyżeczką, i podchodzimy do ołtarza. Najpierw podajemy księdzu winoi. Następnie odbieramy ampułkę z winem i podajemy wodę.
Po odebraniu wody czynimy lekki skłon głową i idziemy po lavabo. Przy odchodzeniu od ołtarza uważam aby zwrot był dokonany we właściwym kierunku.
Do puryfikacji podajemy ampułkę z wodą. Gdy ksiądz wyciągnie kielich w naszą stronę wlewamy wodę. Czynimy to powoli aż do momentu, w którym ksiądz da znak - lekko, podnosząc kielich. Potem, skłoniwszy głowę wracamy na swoje miejsce i stawiamy ampułkę na stoliku.
Patena Komunijna
Puszka
W okresie baroku przybrała kształt zamykanego pucharu. W tej formie używana jest do dnia dzisiejszego. Na puszkę nakłada się sukienkę potocznie zwaną welonem, jako znak czci dla Najświętszego Sakramentu.
Vasculum
Monstrancja
Początkowo była mała i drewniana. Od baroku przyjęła większe rozmiary, ozdoby i jest wykonywana z materiałów szlachetnych.
Kustodia
Melchizedek
(Lunula)
Lawaterz
(Lavabo)
Jest to dzbanek (lub większa ampułka), misa (lub tacka), która służy do obmycia rąk kapłana w czasie Mszy Świętej. Do lavabo, zwłaszcza podczas bardziej uroczystych celebracji, można używać specjalnych naczyń. Gdy liturgii przewodniczy biskup, wtedy do lavabo używa się dzbanka i miednicy.
Do obmycia rąk celebransowi niezbędnych jest zazwyczaj dwóch ministrantów. Jeden bierze ze stolika lawaterz z wodą oraz tackę, drugi ręczniczek. Podchodzą razem do ołtarza. Gdy ksiądz wyciągnie ręce, ministrant pierwszy trzymając lawaterz (dzbanuszek) w prawej, a tackę pod spodem w lewej ręce obmywa je wodą. Ministrant drugi podaje rozwinięty ręczniczek. Po obmyciu rąk czynią lekki skłon głową i odchodzą.
Trybularz
(Kadzielnica)
Nawikulum
(Łódka)
Czytaj dalej Back